خیابان بی کسی

عاقبت در شب آغوش تو جان خواهم داد دل به دریا زدن رود تماشا دارد خیابان بی کسی...

پشت دیواره همین کوچه به دارم بزنید 

من که رفتم بنشینید و هوارم بزنید

باد هم آگهی مرگ مرا خواهد برد 

بنویسید که :'بد بودم' و جارم بزنید 

من از آیین شما سیر شدم سیر شدم

پنجه در هرچه که واهمه دارم بزنید 

دست‌هایم چقدر بود وذ به دریا نرسید؟

خبر مرگ مرا طعنه به یارم بزنید 

ای!آنها؟ که به بی برگی من میخندید 

مرد باشید... و بیاید..... و کنارم بزنید.... >

خیابان بی کسی...

پشت دیواره همین کوچه به دارم بزنید 

من که رفتم بنشینید و هوارم بزنید

باد هم آگهی مرگ مرا خواهد برد 

بنویسید که :'بد بودم' و جارم بزنید 

من از آیین شما سیر شدم سیر شدم

پنجه در هرچه که واهمه دارم بزنید 

دست‌هایم چقدر بود وذ به دریا نرسید؟

خبر مرگ مرا طعنه به یارم بزنید 

ای!آنها؟ که به بی برگی من میخندید 

مرد باشید... و بیاید..... و کنارم بزنید.... >

خیابان بی کسی...

من زاده ی هفتمین شب آذر بود من در صف باور خودم آخر بود چون معنی من برای من یعنی تو زن زاده ی هفتمین شب آذر بود تفریق شدم از تو که جمعم کردی از صفر به اعداد خودم برگشتم یک شاه به جنگ با تو راهی کردم یک برده به افراد خودم برگشتم یک عمر تو را خدا نشانم دادی آنگونه که از تصورش می مردم تو بنده ی من نبوده ایی درک کنی من چوب خداپرستی ام را خوردم این بازی غیر منطقی یعنی چی تو دست مرا مگر ندیدی عشقم دل دل نکن آنقدر که دل حکم کند تو اس دل مرا بریدی عشقم یک شعر به من نشان بده شور شوم یک راه به من نشان بده دور شوم ای نادر تقویم تمام عالم یک تخت به من نشان بده کور شوم تو آن طرف همان خیابانی و من از این طرفش بناست از جان بروم آن حبس برای من زلیخا بس بود یوسف نشدم مدام زندان بروم در مصر اگر قیمت من آن بوده اینجا که منم منطقش ارزانی نیست تو خوب مرا خریده ایی باور کن این قیمت یک یوسف ایرانی نیست یک بار تو روی خوش نشانم دادی یک عمر شهید می شوم بعد از تو صد بار مرا خریدی و پس دادی من باز خریده می شوم بعد از تو من مرد تمام تن به تن ها بودم یک شب تو برای من چه جنگی کردی یک تخت نشان پادشاهت دادی چه تاج گذاری قشنگی کردیم امروز نگو که عاشق من شده ایی امروز به من نگو فراهم شده ایی دیوانه ترین زن تمام عالم امروز به من نگو که آدم شده امروز که هفتمین شب آذر ماه امروز که هفتمین شب آذر آه امروز که از او خبری آم خیابان بی کسی...ادامه مطلب

خنده کرد و اخم کرد و طعنه زد

با خودم گفتم که عادت میکنم

هر کسی را بهر کاری ساختند

کار من دیوانه ی او بودن است...>

خیابان بی کسی...

هر آنکس عاشق است از جان نترسد

که عاشق از قل و زندان نترسد

دل عاشق بود گرگ گرسنه

که گرگ گرسنه از هی هی چوپان نترسد...>

خیابان بی کسی...

گاه می پرسند از من:

عاشقش هستی هنوز؟

بی تفاوت بودنم را

گریه می ریزد به هم...>

خیابان بی کسی...

این چیست که چون دلهره افتاده به جانم

حال همه خوب است من اما نگرانم

در فکر تو بستم چمدان را و همین فکر

مثل خوره افتاد به جانم که بمانم

چیزی که میان تو و من نیست غریبی است

صد بار تو را دیده ام ای غم به گمانم

انگار که یک کوه سفر کرده از این دشت

اینقدر که خالی شده بعد از تو جهانم

از سایه سنگین تو من کمترم آیا؟

بگذار به دنبال تو خود را بکشانم...

ای عشق مرا بیشتر از پیش بمیران

آنقدر که تا دیدن او زنده بمانم...

خیابان بی کسی...

آه جز آینه ای کهنه مرا همدم نیست پیش چشمان خودت اشک بریزی کم نیست یک خود آزاری زیباست که من تنهایم لذتی هست در این زخم که در مرهم نیست اشتیاقی به گشوده شدن این گره نیست ور نه تنهایی من که گره اش محکم نیست من از فاصله ها هیچ ندارم گله ایی هرچه تقدیر نوشتست بیفتد غم نیست لذتی نیست اگر درد نباشد قبلش لذتی بیشتر از شور پس از ماتم نیست بی سبب درد که هم قافیه با مرد نشد آدم بی غم و بی درد دگر آدم نی خیابان بی کسی...ادامه مطلب

از ما که گذشت...

به شما اگر رسید به جای ما

روزی هزار وعده

دوستش داشته باشید..!

خیابان بی کسی...